दुई दिनयता प्रतिमा शेर्पाको मन उकुसमुकुस भइरहेको छ । उनी घरी सामाजिक सञ्जाल नियाल्छिन त घरी विश्वभरिका समाचारलाई पछयाइरहन्छिन् । उनको मन बसमा छैन । कल्पनामा डुबिरहन्छिन् प्रतिमा । कोरोना भाइरसका कारण अल्यासतल्यास भएकी छिन् । उनको शरीर अमेरिकामा त मन नपालमै छ । अमेरिकामा दिनप्रदिन बढ्दै गएको कोरोना भाइरसको सङ्क्रमणका कारण प्रतिमा कहीँकतै निस्कन मिल्ने अवस्था छैन । 
हाल अमेरिकाको क्यालिफोर्नियामा स्नातक तहमा अध्ययनरत प्रतिमा बिहीबार फोर्ब्स पत्रिकाले सार्वजनिक गरेको सन् २०२० को एशियाका ३० वर्षमुनिका ३० युवा प्रतिभाशाली व्यक्तिको सूचीमा परेकी एक मात्र नेपाली खेलाडी हुन् । उनी नेपालको एक नम्बरकी महिला गल्फ खेलाडी हुन् । फोर्ब्सले सार्वजनिक गरेको ३०० जनाको सूचीमा नेपालका छ युवा परेका छन् ।  उनीसँगै सूचीमा परेका निकिता आचार्य, किरण तिम्सिना, शुभाङ्गी राणा, जेसलिना राणा र रोहित तिवारी भने उद्यमी हुन् । बीस वर्षीया प्रतिमा मनोरञ्जन र खेलकूद विधामा २४औँ स्थानमा पर्न सफल भएकी छिन । फोब्र्सले यो सूचीमा भविष्य परिवर्तन गर्न सक्ने क्षमता राख्ने व्यक्तिलाई समावेश गरेको छ ।
उक्त सूची तीन हजार ५०० जनाबाट छानिएको हो । फोब्र्सले यस्ता व्यक्ति छान्नका लागि समिति बनाउँछ । बिहीबार राति फोब्र्सको सूचीमा परेपछि नेपालमा रहेका उनका साथीले प्रतिमाले उक्त खबर सुनाएका थिए । त्यसयता उनको मन फुरुङ्ग भएको छ । 

“चाँडोभन्दा चाँडो नेपाल फर्कन पाए हुन्थ्यो जस्तो भएको छ”, अमेरिकाको क्यालिफोर्नियाबाट फोनमा कुरा गर्दै उनले भनिन, “कोरोना भाइरसका कारण साथीभाइ र आफन्तलाई खुशी साँट्नै पाइनँ ।” कोरोना भाइरसका कारण उनी नेपाल आउन सकिरहेकी छैनन् । प्रतिमा बस्दै आएको क्षेत्रमा १२० कोरोनाबाट सङ्क्रमित छन् भने एक जनाको मृत्यु भएको छ । यसले उनको मन झन् त्रसित छ । “यस्तो अवस्थामा नेपाल फर्कन पाए हुन्थ्यो, बाबुआमा र आफन्तका साथमा बस्न पाए मन हलुका हुन्थ्यो ।” घर बाहिर ननिस्के खासै समस्या नहुने प्रतिमा बताउँछिन् । अमेरिकामा रहेका नेपालीसित सामाजिक सञ्जालमा खबर आदान–प्रदानका माध्यमबाट मन बहलाउने गरेको उनले बताइन् । “नेपालमा अमेरिकाको भन्दा कोरोनाको त्रास कम रहेछ”, उनले साथीभाइबाट पाएको खबर सुनाइन् । 

प्रतिमाको घर सोलुखुम्बुको नाम्चे हो । उनको जन्म काठमाडौँमै भएको हो । “एकपटक मात्र जन्मथलो गएकी छु”, उनले सुनाइन, “टाढा छ पटक–पटक जान सकिन्नँ ।” पिङ्गलास्थानस्थित बाबा बाटिका विद्यालयबाट १० कक्षा उत्तीर्ण गरेकी उनी ४ कक्षा पढ्दादेखि नै गल्फ खेल्न थालेकी हुन् । उनको परिवार गौचरनस्थित त्रिभुवन अन्तर्रा्ष्ट्रिय विमानस्थलको छेउमै रहेको रोयल नेपाल गल्फ क्लबको कोर्ष (मैदान) सँगैको छाप्रोमा बस्दै आएको छ । उनका बुबा पासाङ सो मैदानका सुरक्षागार्ड हुन् भने आमा त्यहीँ मैदानको रेखदेख गर्छिन् ।
 
मैदानभित्रै बसाइँ भएका कारण प्रतिमाको मन गल्फतर्फ आकर्षित भएको हो । “राम्रोसित होश नफिर्दा नै काठको स्टिक खेल्न थालँे, नबुझेरै गल्फमा मन बस्यो”, उनले बिगत सुनाइन् ।  हाल पढाइ र गल्फ प्रशिक्षणका लागि अमेरिकामा रहेकी उनी नेपालकी पहिलो एम्च्योर महिला गल्फर हुन् । प्रतिमा नेपालका लागि पहिलो व्यावसायिक गल्फर बन्न चाहन्छिन् ।  होश नफिर्दै गल्फमा रमाएकी उनी सानो छँदा रमाइलोका लागि खेल्थिन् । यसरी बालसखासित रमाइलो गर्दागर्दै गल्फ खेलाडी बनेको पत्तै भएन । “रमाइलोका लागि खेल्थे, खेलाडी नै बन्छु भनेर कहिल्यै कल्पना गरिनँ”, अमेरिकाको क्यालिफोर्नियाबाट प्रतिमाले खुशी हुँदै भनिन, “अब यसमै भविष्य बनाउँछु ।” 

पछिल्लोपटक प्रतिमा गत असारमा नेपाल आएकी थिइन् । यस्तो महामारीमा उनको मन नेपालमै छ । “बाबुआमाको निकै चिन्ता लागिरहन्छ, कोरोनाको त्रास हटेपछि छिट्टै बाबुआमालाई खुशी साँट्न नेपाल फर्कन्छुँ”, उनले भनिन् । नेपालमा गल्फको खासै विकास हुन नसकेकोमा उनी चिन्तित छिन् । “फुटबल र क्रिकेटमा जस्तै नेपाली युवा पिँढीको ध्यान गल्फमा आकर्षित गराउन चाहन्छु”, नेपालको गल्फप्रति आशावादी हुँदै प्रतिमाले भनिन् । उनी पढ्न अमेरिका जानु अघिसम्म सानो गौचरनस्थित गल्फ मैदानमा चार पाँच जना मात्र महिला खेलाडी मात्र आउने गरेको उनले सम्झिइन् । “धेरैजसो रमाइलो गर्न मात्र आउँथे, गल्फ नै सिक्छु भनेर आउन्नथे”, प्रतिमा भन्छिन, “अहिले पनि नियमित खेल्न र अभ्यास गर्न आउने कमै छन् ।” 

उनी अमेरिकामा कलेजको टोलीबाट गल्फ खेल्छिन् । कलेजमा सधैँ अभ्यास हुन्छ । अहिले कोरोनाका त्रासले कलेज बन्द छ । प्रतियोगिता निरन्तर भइरहने भएकाले उनको खेलको स्तर बढ्दै गएको छ । अहिले कोरोनाका कारण अभ्यास गर्न नपाएकामा छटपटी भइरहेको उनले सुनाइन् । “चाँडै कोरोना सङ्क्रमण हट्ने छ र अभ्यास गर्ने वातावरण बन्छ होला”, प्रतिमा भन्छिन्, “नेपालमा पढ्दा विद्यालय र कलेजमा गल्फ खेल्ने साथी पाउन सकेकी थिइनँ, यहाँ त्यो सब छ ।” प्राइम कलेजमा पढ्दा गल्फ खेल्न पर्याप्त समय नपाएको उनले सम्झिन । “सायद म एक्लो गल्फर भएर होला
त्यसो भएको”, उनले चित्त बुझाइन् । रोयल नेपाल गल्फ क्लबको सहयोगमा उनले गल्फको यात्रा थालेकी हुन् । उनी घरेलु गल्फ कोर्षमा सर्वा्धिक उपाधि जित्ने महिला गल्फर हुन् । त्यसैले उनलाई गल्फ क्लबले नेपालको नम्बर वान नेपाली महिला गल्फरको उपाधि दिएको हो । उनले यसको श्रेय रोयल नेपाल गल्फ सङ्घका अध्यक्ष टासी घले तथा बाबुआमालाई दिएकी छिन् । उनले अमेरिकामा छँदा विश्व चर्चित गल्फ स्टार टाइगर उड्सलाई समेत भेटिसकेकी छिन् ।

छोरीको प्रगतिबारे आमा कल्पनालाई त्यति धेरै थाहा छैन । तर जे–जति प्रतिमाको साथीबाट सुनेकी छिन् त्यसमा उनको एक मात्र सन्तानप्रति गर्व छ । “तपाईंको छोरीले राम्रो गरिन, नाम कमाइन”, बिहीबार साँझ काठमाडौँमा रहेका प्रतिमाका साथीहरुले फोनमा सुनाएको खबरबारे प्रतिक्रिया जनाउँदै आमा कल्पनाले भनिन् । फोब्र्सको सूचीबारे भने उनलाई कत्ति पनि थाहा छैन । “एक हप्तादेखि इन्टरनेट चलाउन पाएका छैनौँ, खबर के हो थाहा छैन”, शुक्रबार मध्याह्न  फोनमा कुरा गर्दै कल्पनाले भनिन् । गल्फ खेलमा राम्रो गरेकै कारण छोरीले नाम कमाएको भन्ने कुरा मात्र उनले बुझेकी छिन् । गौचरनस्थित गल्फ मैदानमा काम गरेको २२ वर्षपछि उनले जागिरबाट अवकाश पाएकी छिन् । उनले अहिले पनि त्यो मैदानमा पानी हाल्ने, घाँस काट्ने तथा मैदान चुस्तदुरुस्त पार्ने काम गर्दै आएकी छिन् । प्रतिमाका बुबा पासाङ पनि त्यही खेलमैदानका सुरक्षागार्ड हुन् । बाबुआमा नै गल्फमै समर्पित भएका कारण प्रतिमालाई यो खेलमा लाग्न सहज भएको हो । उनले त्यही भएर खेल्ने वातावरण पनि पाइन् । आमा कल्पनाले जस्तै बुबा पासाङले पनि गल्फमा छोरीले राम्रो गरिन् भन्ने मात्र थाहा छ । “के–कसरी नाम कमाइन् भन्ने थाहा छैन, जे गरेको भए पनि खुशी छौँ”, उनले खुशी प्रकट गर्दै भने । रासस